Η εταιρία ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ είναι παιδί – γέννημα θρέμμα μανιάτικο του Ξενοφώντα Κουτσογιάννη, εμπόρου ορμώμενου απ’ το κέντρο της πρωτεύουσας. Κάνοντας πριν χρόνια το όνειρό του πραγματικότητα, εγκατέλειψε την κοσμική καθημερινότητά του και αναζήτησε μια άλλη πιο ουσιαστική ζωή στο Γύθειο, κοντά στη θάλασσα, στην περιοχή Κάμπος – Μαυροβούνι Λακωνίας, όπου και αποφάσισε να ζήσει και να δουλέψει τη γη.

Ονειρεύτηκε και πάλι, να φτιάξει αμπέλι ή μελίσσια.

Στη δική του όμως περίπτωση, τα όνειρα γίνονται υλοποιήσιμοι στόχοι ζωής.

Έτσι, το 1992 επιλέγει ένα κτήμα 30 στρ., 400 μόλις μέτρα από τη θάλασσα, κρυμμένο θαρρείς, ανάμεσα στα βουνά της μανιάτικης γης.

Το αγοράζει, το καθαρίζει κι ένα δροσερό αεράκι απ’τη θάλασσα του φέρνει μνήμες από παλιά μια δυο σειρές Αγιωρίτικο της Νεμέας, φυτεμένο από τους παππούδες της Μάνης σε αμπέλια παραθαλάσσιων περιοχών.

Ο οικολογικός αμπελώνας, φυτεύεται σε σειρές. Με το αλφάδι θα πει,. Όποιος δεν συμμερίζεται τις ιδέες του Κουτσογιάννη. Εκείνος όμως λέει, «η οικολογία δεν είναι ουτοπία, είναι κέφι για ζωή».

Κάτω από το κτήμα, φτιάχνεται ένα ολόκληρο αποχετευτικό σύστημα, ώστε τα νερά της βροχής να φεύγουν προς τη θάλασσα χωρίς να περνούν μέσα από την καλλιέργεια, ανακατεμένα με χημικά από διπλανά χωράφια και καταστρέφοντας έτσι την προσπάθεια για βιολογική καλλιέργεια.

Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να δώσει την πρώτη του παραγωγή.

Παρακολουθώντας άγρυπνα αυτά τα χρόνια το αμπέλι, ρίζα τη ρίζα, ο Ξενοφών Κουτσογιάννης και οι συνεργάτες του προλάβαιναν όποιο πρόβλημα εμφανιζόταν στην αρχή του. Ειδικές παγίδες στήνονταν για τα έντομα και σπέρνονταν ψυχανθή (βίκος, κριθάρι) που την κατάλληλη στιγμή αναμειγνύονταν με το χώμα για να δώσουν το άζωτο που χρειαζόταν η καλλιέργεια.

Καθαρίστηκε το αμπέλι από τα αγκάθια και τα χόρτα, με το χέρι κυρίως, κλαδεύτηκε τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο προσεκτικά για ν’ ανασάνουν οι καρποί. Ως και τα φύκια της θάλασσας γέννησαν τους αντίπαλους μικροοργανισμούς που νικούν τους εχθρούς του αμπελιού.

Αγιωρίτικο, στο μεγαλύτερο μέρος του και μια παλιά τοπική ποικιλία – το Μαυρούδι – δίνουν τον πρώτο τρύγο της επιβράβευσης.

Η αλμύρα της θάλασσας που’ χει λειτουργήσει σαν λίπασμα και το μικροκλίμα της περιοχής, που βοηθάει να γίνεται ο τρύγος 1-2 μήνες νωρίτερα απ’ ότι στις ορεινές περιοχές, πριν τις βροχές που βλάπτουν τόσο το αμπέλι, δίνουν το πρώτο έμπρακτο αποτέλεσμα της προσπάθειας. Μιας προσπάθειας που δεν λυπήθηκε τον προσωπικό μόχθο, την αξιοποίηση της επιστήμης και τη γνώση, μα πάνω απ’ όλα είχε μέντορα το μεράκι και την αγάπη του καλλιεργητή της γης αυτής.

--------------------------------------------------------------------------------------

The Koutsogiannis Biological Vineyards S.A. company is a “brain-child” of Xenophon Koutsogiannis, a “child” born and raised up in Mani region (Laconia); X. Koutsogiannis is a merchant with his trade origins in the centre of Athens, Greece. Years ago, he materialised his dream by moving from the busy Athens area to Gytheio, the port of Laconia, in order to pursue a more substantial lifestyle; more specifically, by moving to the area Kampos-Mavrovouni of Laconia, where he decided to set up house, grow the land and business and reside at.

It was his lifelong dream to produce vines or beehives. In his case, however, the dream did not remain just a dream but became a reality; thus, in 1992 a 30,000 Μ2 estate was chosen, located just 400 meters from the seaside; as if it was hidden, one might think, between the mountains of Mani region. Xenophon bought the estate cleaned it so as to be ready for cultivation of vines; it was during this process that a sea breeze reminded him of old memories of a great red wine variety grown from old Mani locals in seaside vines long ago.

The biological vineyard is grown in separate lines; Xenophon Koutsogiannis says: “ecology is not a utopia, it is fun for life!” Underneath the estate lies an irrigation system, so that rain water are channelled to the sea, without going through the cultivated land, thus sparing them being mixed with chemicals-contaminated water from adjacent land which would destroy the efforts to the aim of a biological cultivation. It took four years’ work for the estate to reap its first production. Catering to the estate’s each vine and root, X. Koutsogiannis and his team of experts tackled every problem which arose at its birth and dealt with it effectively.

Special traps were being laid to tackle pests and cereals (such as grain etc.) were sowed, which were timely mixed with soil, so as to generate the nitrogen needed for the cultivation. The vineyards were cleared from thorns and weeds, mainly by manual process; subsequently, the vineyards were carefully cut 3 to 4 times per year, so that the grapes could “breathe”.

Subsequent to all the efforts outlined above, the first harvest consisted of having reaped the grape variety of Agiorgitiko, in large part, as well as the local old variety of Mavroudi. The salt of the sea (having functioned as fertilizer) and the micro-climate of the region (having helped the harvest to be produced 1-2 months earlier than in mountainous regions) have produced the first successful achievement of the effort; an effort not restrained in personal work, utilisation of science and knowledge, but-above all- an effort whose compass was the love and care of the cultivator for the land.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παρακάτω φόρμα για να στείλετε απευθείας ένα μήνυμα στο Μέλος του BusinessClub.gr στου οποίου τη σελίδα βρίσκεστε αυτή τη στιγμή.